Wydaje mi się, że jechaliśmy całkiem spokojnie. Nie był to żaden wyścig i przecież za dojazd w pierwszej trójce nikt nie dostawał żadnej nagrody, więc nie było chyba jakiejś nadzwyczajnej presji, żeby dojechać w czołówce. Jeżeli tempo wydawałoby mi się przegięte, to zostałbym w tyle i przyjechał 4 minuty później niż pierwszy na mecie. Tymczasem miałem wrażenie, że fragmentarycznie narzucałem tempo - a byłem pewien, że zaraz cały peleton mnie wyprzedzi. Tymczasem Ci, którzy "lubią zapierdalać" polecieli przodem i całkiem spora grupa jechała na relaksie w okolicach 130.
BTW -> Trzeba umieć się śmiać także z siebie...
I więcej luzu
)
